Afgelopen periode heb ik veel doorverwijzingen gehad van collega’s die niet precies wisten wat ze met bepaalde gezinnen aan moesten. De behandelmethodes en resultaten waren niet effectief waardoor ze vaak met hun rug tegen de muur kwamen te staan omdat ze het gezin niet verder konden helpen. Omdat ik als hulpverlener net wat meer extraatjes heb door onder andere mijn telepathie, vroegen ze of ik misschien op het onderbewustzijn kon kijken wat de oorzaak van de problemen waren.
Zo werd er ook een tweeling bij mij aangemeld die beide extreem gedrag vertoonden. Kyra een meisje van 6 jaar had zulke enorme explosieve buien dat ze vaak haar moeder mishandelde als het niet verliep zoals zij in gedachten had. Dit gedrag vertoonde ze niet alleen thuis maar ook op school en buiten in de straat was ze een echte draak. De school had het zorgteam ingeschakeld en er werd een behandelplan opgezet. Omdat Kyra in de klas een enorme stoorzender was en nauwelijks te begrenzen was, hoefde ze maar halve dagen naar school. Ondanks het behandelplan verslechterde het gedrag van Kyra en werd het zowel thuis als op school een onhoudbare situatie. Omdat ik jarenlang scholen heb geadviseerd en begeleid, kreeg ik ook van deze school een verzoek om even mee te kijken. Met toestemming van de ouders bekeek ik een foto van Kyra en zag meteen wat de oorzaak was en waarom het behandelplan geen kans van slagen had.
Het huis van Kyra was een energetisch zwaar huis en als HSP heb je daar enorm veel last van. Maar ook de omgeving waar ze woont zorgt ervoor dat ze omhuld wordt door een zwarte wolk van negativiteit wat duidelijk terug te zien is in haar gedrag. Omdat ze als HSP-er maar liefst 20 á 30 keer meer informatie onbewust tot zich neemt dan een niet HSP-er, reageert ze erg heftig op alle negativiteit. Door de overprikkeling ontstaat er bijna een soort van kortsluiting bij Kyra waardoor ze alles om haar heen wil vernietigen en pijn wil doen. Later als ze rustig is kan ze zich er vaak niets van herinneren en is dan ook enorm verdrietig. Dit zorgt ervoor dat de ouders enorm verward zijn en niet weten wat ze met het gedrag aan moeten. Kyra wordt daardoor nauwelijks begrensd en bepaald daardoor de hele sfeer in huis. De Orthopedagoog heeft haar de diagnose ADHD gegeven en aangeraden om Kyra medicatie te geven zodat ze misschien handelbaarder wordt.
Haar tweeling broertje heeft ook last van het huis en de omgeving maar reageert precies het tegenovergestelde van Kyra. Kevin is een dromer en sluit zich helemaal af. Zijn spraak- en taalontwikkeling lopen achter en hij heeft ook de diagnose TOS taalontwikkelingstoornis) gekregen. Ook Kevin is net als Kyra een HSP-er maar daarnaast is Kevin ook helderhorend. De hele dag door hoort hij geluiden in zijn hoofd waardoor het geluid vervormt of overstemd wordt. Dit heeft wel degelijk invloed op zijn taal- en spraakontwikkeling. Door de heftige overprikkeling maken de hersenen van Kevin overuren waardoor er maar weinig ruimte overblijft voor andere zaken zoals b.v. zijn spraak en taal. Als Kevin overprikkeld is dan sluit hij zichzelf af omdat hij in zijn eigen coconnetje de rust probeert te creëren.
Om deze casus op te kunnen lossen zal ik als eerste moeten zorgen dat de oorzaak van de meeste problemen weggehaal wordt en dat is het onrustige huis. Daarna kan ik pas een behandelplan opzetten zodat er duidelijkheid komt voor alle gezinsleden. Als die jaren hebben de ouders de kinderen nauwelijks kunnen opvoeden omdat ze door de problematiek voornamelijk bezig waren met ervoor te zorgen dat de boel niet explodeerde. Dat veroorzaakte ook dat er geen sturing was en de kinderen bepaalden welke koers het gezin op gaat.
Omdat mijn plan van aanpak niet in overeenstemming was met de andere hulpverleners, vraag ik of iedereen een stap terug wil doen zodat ik de ruimte krijg. Nadat het huis weer rustig is, pakt ik meteen door en maak een behandelplan voor het gezin die ik eerst de ouders uitleg en daarna de kids. Kyra en Kevin zijn erg onder de indruk van mijn voorkomen en zien dat ze geen enkele andere weg meer op kunnen gaan dan de weg die ik ze aanbied. Kiezen ze ervoor om toch een andere koers te varen dan heeft dit direct consequenties voor ze omdat ze dan minder tijd voor hun schermpjes hebben. De ouders begeleid ik intensief omdat ze consequent en duidelijk moeten communiceren naar de kids. De afsluittechnieken die Kyra en Kevin krijgen zorgen ervoor dat ze minder prikkels krijgen, en dit heeft direct invloed op hun gedrag. Ook de school krijgt duidelijk instructies om ervoor te zorgen dat Kyra geen aparte behandeling krijgt dan de rest van de kinderen. Dit zorgt ervoor dat ze juist buiten de groep wordt geplaatst. Ze gaat ook gewoon hele dagen naar school. Door de intensieve begeleiding van de ouders, zie je ook meteen resultaat in het gedrag van beide kinderen. Kyra probeert af en toe de grenzen op te zoeken maar doordat de consequenties duidelijk zijn, kies ze eieren voor haar geld. Omdat ze qua gedrag veel positiever wordt, reageert de omgeving ook prettig op haar wat haar stimuleert om dit gedrag vast te houden.
Na twee maanden heb ik overleg met de hulpverleners en ze zijn verbaasd dat het gezin zo enorm positief veranderd is. Kevin heeft enorme sprongen gemaakt met zijn spraak, omdat hij zich regelmatig afsluit. Kyra heeft nauwelijks meer woede-aanvallen en gaat hele dagen naar school. Sociaal hebben ze nog een achterstand maar ze worden nu geaccepteerd door de klas en zelfs uitgenodigd voor kinderfeestjes. Dankbaar verlaat ik het schoolgebouw na het overleg omdat mijn collega’s mij het vertrouwen gaven om te mogen helpen dit gezin een nieuw begin te geven.
Delen waardeer ik maar een andere ouder misschien ook.❤️