De gedachten van een extroverte HSP-er
Ik ben net zoals jij, maar toch heel anders.
Ik voel dezelfde gevoelens, ervaar dezelfde dingen. Maar gewoon net een beetje heviger.
Als ik gelukkig ben, ben ik dolblij. Als ik boos ben, ben ik heel boos. Als ik verdrietig ben, ben ik er kapot van. Als iemand me pijn doet, voelt het alsof de hele wereld ten onder gaat. Alsof ik steeds opnieuw ervaar hoe erg het nu net was.
Soms neem ik alles persoonlijk. Bij alles wat er gebeurt lijk ik betrokken. En omdat mijn hersenen iets anders werken dan bij anderen, moet alles er bij mij op een andere manier uitkomen, meestal via mijn grote mond. Ik klink misschien boos. Je denkt misschien dat ik overdrijf. Maar omdat ik – bij wijze van spreken – geen uitlaatklep in mijn hersenen heb, zijn dingen die er met mij gebeuren meteen heel groot voor mij. Ik krijg geen kans om met mijn gedachten dingen voor te sorteren en de onzinnige gedachten eruit te filteren.
Ik ben geen slechte luisteraar, maar soms vind ik het moeilijk om me te concentreren. Een kraan die druppelt, een auto die voorbijrijdt; al dit soort dingen kunnen me afleiden. Ik zie je lippen bewegen, maar soms, het spijt me, kan ik me niet concentreren op wat je zegt, hoewel ik het echt probeer.
Ik wil jou niet negeren, maar er zijn gewoon zoveel andere dingen om naar te luisteren. En als we in een volledig stille ruimte zijn, luister ik niet naar de stilte maar naar de gedachten in mijn hoofd. Want daar, daar het nooit stil.
Soms word je moe van me omdat ik je iets heb gevraagd en bijna onmiddellijk daarna dezelfde vraag opnieuw stel.
Nee, ik ben niet dom of heel langzaam van begrip. Het antwoord dat je me gaf is gewoon verloren gegaan tussen al de andere gedachten in mijn hoofd. Dus dan moet ik het opnieuw vragen. En misschien nog een keer om het echt te onthouden.
Ik kan niet rustig op de bank liggen voor een avondje films kijken. Na een tijdje begint het te kriebelen in mijn lichaam, verlies ik mijn concentratie, en kijk ik naar alles behalve wat er gebeurt op het scherm. Dan vertelt mijn lichaam dat ik wat anders wil doen. Mijn geduld is alweer opgeraakt, hoe goed de film ook is. Geef mijn vermoeide hersenen dan een pauze van tien minuten, zodat we weer verder kunnen kijken. Mijn hoofd kan al die indrukken gewoon niet zo snel verwerken.
Word je boos door mijn eeuwige gefriemel aan mijn telefoon, kleding en alles wat ik in mijn handen kan krijgen? Het is gewoon mijn manier om me te concentreren.
Af en toe kan jouw gevoelens niet begrijpen. Maar ik begrijp zo veel meer dan dat ik onder woorden kan brengen.
Want als ik ergens sterke gevoelens over heb, worden mijn hersenen door deze emoties in beslag genomen en krijg ik geen woord over mijn lippen. Dan ben ik druk bezig om mijn lichaam te beheersen, zodat ik geen ongewenste acties tegen mezelf of tegen anderen ga uitvoeren.
Laat ik overal dingen slingeren?
Chaos is mijn manier om orde te houden. Want het is een chaos in mijn hoofd, dus voel ik mij veilig in de chaos. Dan heb ik juist het gevoel dat ik alles onder controle heb.
Ben je verrast dat ik het ene moment boos word en het volgende moment heel blij ben? Probeer het niet te begrijpen. Mijn stemming wordt volledig beheerst door mijn gevoel, dat altijd de overhand krijgt. En die emoties kunnen snel veranderen. Mijn hersenen zijn constant in beweging.
Waarom heb ik vaak conflicten met anderen? Dat is gewoon omdat ik een hekel heb aan onrecht en weiger om weg te kijken, als andere mensen in de problemen komen.
Me ergens mee te bemoeien is mijn specialiteit. Ik doe het niet om vervelend zijn, maar omdat ik niet de lafheid heb die kenmerkend is voor andere mensen. Ik denk niet aan de gevolgen van mijn acties en begeef me vaak in gevaarlijke situaties met mensen waar ik medelijden mee heb.
Je denkt misschien dat ik een expert ben in het mezelf in verlegenheid te brengen. Je ziet het goed: ik kijk niet goed uit, spring in plassen water of lach hardop in gênante situaties. Ik doe wat er in mij opkomt. Zoals ik me op dat moment voel. Ik heb geen tijd om na te denken over wat andere mensen over mij zullen denken. Er er zijn zoveel dingen die me afleiden.
Ik kan instructies niet zo snel begrijpen. Soms moet je me tien keer iets uitleggen, tot ik het in één keer begrijp. Of als iemand anders het uitlegt en ik het ineens begrijp. Voor mij is het niet het belangrijkst wat je precies zegt, maar hoe je het zegt.
Word je er moe van dat ik altijd de sleutels verlies als we ergens heen gaan? En ze dan thuis gewoon in mijn jaszak vind?
Het is gewoon even wennen. Mijn brein is zo druk met de omgeving dat het geen tijd heeft om zich te herinneren waar dingen uiteindelijk liggen.
Wij, mensen met ADHD en extro HSP* leven intensief. We willen meer weten. Wij haten meer. We rouwen meer. Maar we hebben ook meer lief. Want als we van iemand houden, doen we het niet alleen met ons hart, maar met ons hele lichaam.
Maar als je voelt dat je er even niet meer tegen kan? Neem dan een pauze. Neem een pauze van ons, we kunnen we heel stressvol zijn. Er is altijd wel iets met ons aan de hand. We zijn constant in beweging. Maar we zijn niet alleen intens en hyperactief. We zijn ook intelligent en creatief. We hebben gewoon een andere manier om over dingen na te denken, omdat onze hersenen niet filteren. We moeten overleven met onze eigen manier van zijn en onze eigen manier van handelen.
Je moet ons een kans geven.
Geef ons een kans om precies te zijn wie we zijn, laat ons profiteren van alle positieve dingen die onze structuur met zich meebrengt, en geef ons de kans om te laten zien hoeveel we om je geven. Je zult ons uiteindelijk begrijpen. En wees er trots op dat je deel uitmaakt van onze reis en ontdek de wereld via ons perspectief.
Aandacht van één ouder
De opvoeding van de kinderen zal voor een groot gedeelte meer op de schouders van één van de ouders komen, omdat de ander werkt. Voor het kind is het daarom fijn om af en toe alleen met de ouder te zijn die niet frequent aanwezig is. Zo krijgen ouder en kind een band. Probeer tijdens deze momenten interesse te tonen in het leven van het kind en geef ook inzage in je eigen leven. Het kind begrijpt dan ook wat je doet en jij begrijpt wat er op dat moment leeft in de gedachten van je kind. Als er meerdere kinderen zijn, is het fijn om dit met elk kind apart te doen.
Vakanties met kinderen.
Betrek de kinderen bij het kiezen van een vakantiebestemming. Vraag ze wat ze graag doen op vakantie en probeer om daarin tegemoet te komen door bijvoorbeeld één van hun wensen in te willigen. Leg ook uit dat het een gezamenlijke vakantie is en dat iedereen het naar zijn zin moet kunnen hebben en dat we daarom niet alleen de wensen van het kind kunnen inwilligen. Vakantie is een gezinsactiviteit en moet daarom leuk zijn. Dat voorkomt boze gezichten en kinderen die zich stierlijk vervelen op de vakantiebestemming.
Beelddenken en dyslectie
Dyslecten zijn niet altijd beelddenkers en andersom. Beelddenken is een denkproces en dyslectie is een neurologische stoornis.
Het komt wel vaak voor dat dyslecten beelddenkers zijn en daardoor ontstaat er een verwarring wat betreft de denkwijze van een dyslect.
Een beelddenker is met simpele handelingen en eenvoudige begeleiding prima te integreren in het huidige onderwijssysteem. Een dyslect echter vraagt wat intensievere en specifiekere begeleiding.
Dyslectie is een stoornis waardoor de hersenen niet goed in staat zijn om informatie visueel en auditief te verwerken.
Beelddenken is een denkproces waar men in beelden denkt i.p.v. in woorden. Beiden hebben moeite met de taalverwerking. Maar de oorzaak ligt op een ander vlak.
Dyslectie kan ontstaan door een ontwikkelingsachterstand en beelddenkers schakelen niet om qua denkproces als ze naar de basisschool gaan.
Het is daarom belangrijk dat de diagnose duidelijk gesteld wordt door bevoegde personen, zodat er passende begeleiding kan worden gegeven.
ADHD medicijnen werken niet.
Het slikken van medicijnen tegen ADHD is controversieel. Uit sommige studies blijkt dat kinderen de medicijnen veel te snel krijgen of dat ze er verslaafd aan raken. Daar komt nu een probleem bij: ze werken in veel gevallen niet of nauwelijks.
Het Johns Hopkins ziekenhuis in de VS heeft een proef gedaan met 180 kinderen die zes jaar aan de medicijnen tegen ADHD waren. De kinderen waren gemiddeld 10 jaar oud. Van deze 180 kinderen hadden er 160 nog steeds onverminderd symptomen van ADHD, bij de overige 20 was er een kleine verbetering te zien. Sterker nog: de kinderen die medicijnen kregen, vertoonden gemiddeld meer symptomen dan kinderen met ADHD in een controlegroep die niets slikte, maar een regime volgde van veel sport en gezond eten.
De onderzoekers kunnen niet zeggen of de tegenvallende werking van de medicijnen komt doordat kinderen de verkeerde dosis krijgen, de verkeerde medicijnen slikken of omdat de pillen de verkeerde ingrediënten bevatten. Ze concluderen wel dat ADHD een chronische ziekte is met heftige verschijnselen als drukte, slechte concentratie en impulsiviteit.
Bron: Alexandra Wong
HSP, zo leef je ermee!
HSP, oftewel hoog sensitief persoon is een term die steeds vaker gehoord wordt. Ruim twintig procent van de wereldbevolking is HSP-er en dan is het maar al te goed dat er steeds meer aandacht aan besteed wordt. HSP heeft behalve voordelen ook aandachtspunten die soms voor belemmeringen in het leven kunnen zorgen.
Bianca is de pionier wat betreft het ontwikkelen van nieuwe technieken voor HSP-ers. De workshop HSP, zo leef je ermee is een praktische workshop die leert hoe je je op een effectieve en snelle manier kunt afsluiten.
Maar wat is een HSP-er nou precies? Het is een persoon die meer voelsprieten heeft uitstaan dan een ander en daardoor meer prikkels ontvangt. Deze prikkels kunnen zowel van binnen als van buitenaf komen. Door het ontvangen van deze prikkels kunnen ook de struikelblokken ontstaan, want als je deze prikkels niet goed of maar gedeeltelijk kan verwerken, kan er een overprikkeling ontstaan. Een overprikkeling die allerlei fysieke en psychische klachten met zich mee kan brengen, zoals: gedragsproblemen, angststoornissen, stemmingswisselingen, burn-out, vermoeidheidsklachten en onverklaarbare fysieke klachten.
Kenmerken van een HSP-er:
Ze hebben een intensere beleving en hun waarneming is vaak gedetailleerder. Kleine dingen vallen hen sneller op en ze kunnen daar zeer geroerd door zijn. Muziek, kunst en de natuur kunnen hen zo raken dat ze er helemaal in opgaan. Gevoelens van anderen kunnen ze feilloos aanvoelen, hetgeen zowel een voordeel als een nadeel kan zijn. Ze zijn zorgzaam, plichtsgetrouw en vaak ook perfectionistisch. Het perfectionistische kan hen vaak opbreken, waardoor het een aandachtspunt wordt. Ze zijn daardoor gevoeliger voor burn-outs dan anderen, omdat ze zichzelf helemaal kunnen verliezen als ze zich geven aan een opdracht en/of doel. Fysieke, onverklaarbare lichamelijke klachten kunnen dan ontstaan zoals: nek- en schouderklachten, vermoeidheid, buikklachten en maagproblemen.
Het herkennen, maar vooral het erkennen van de klachten is al het halve werk wat betreft het oplossen hiervan. Het is voor een HSP-er belangrijk dat men leert hoe je met je gevoeligheid om kan gaan. De maatschappij zal zich niet aanpassen aan je gevoeligheid: jij moet je aanpassen aan de maatschappij.
Inhoud van de workshop Leven Met Energie basis:
- Simpele afsluittechnieken (vanaf 3 jaar uitvoerbaar)
- Zelfredzaamheid bevorderen
- Praktische informatie en handvatten over HSP
- Opvoedtips en hoe om te gaan met een HSP-ertje
- Leren om in de wereld van een HSP-er te stappen (begrijpen)
- Na de workshop eventuele ondersteuning via een besloten forum
HSP staat bij ons voor Heel Sterk Persoon!
