Respect is een woord dat voor iedereen een andere betekenis heeft. We willen allemaal dat ons kind respectvol gedrag laat zien, maar wat er precies onder valt, is niet altijd even duidelijk. Daardoor wordt respectloos gedrag niet herkend en kan het op een gegeven moment ontaarden in gedrag dat zeer storend en asociaal kan zijn. Voor men in deze alarmfase komt, gaan er heel wat kleine gedragskenmerken aan vooraf. Dit zijn enkele gedragingen die kunnen uitmonden tot niet gewenst sociaal gedrag en zelfs storend kunnen zijn in een groep. Gedragingen die je later als volwassene ook laat zien en zelfs doorgeeft aan je eigen kinderen. Ze vallen dan niet meer op en worden in de groep waar je mee samenleeft als normaal ervaren. Het worden je normen en waarden, zonder dat je beseft dat het in een andere groep als onprettig, bot en/of respectloos kan worden ervaren. Je snapt niet waarom je omgeving zo reageert en omdat je nauwelijks vergelijkingsmateriaal hebt, ga je de oorzaak buiten jezelf zoeken. Het kan dan zomaar zijn dat je het gevoel krijgt dat je niet begrepen wordt door de wereld.
Gedrag van kinderen wat voor sociale uitdagingen kan zorgen.
• Meerdere malen moeten roepen voordat een het kind reageert
• Onderbreken tijdens een gesprek
• De clown of entertainer uithangen
• Weglopen als je tegen het kind praat
• Negeren of naar een beeldscherm blijven staren
• Veel aandacht vragen, op welke manier dan ook
• Geen dank je wel of alsjeblieft zeggen
• Op een gebiedende toon praten (doe dit, geef dit, ik wil…)
• Stemmingswisselingen
• Emotionele uitbarstingen
• Ik doe dit voor je, maar dan doe jij dit voor mij
• Niet attent zijn (complimenten, felicitaties, interesse tonen)
• Stil en/of je met een zielige houding opstellen in een groep
• Achter je ouder schuilen en geen gedag willen zeggen
• Te laat komen!
In het begin lijkt het allemaal onschuldig gedrag en dan zie je vaak dat men het gaat negeren, of gaat accepteren. Doordat het licht op groen wordt gezet voor het kind, zal er langzamerhand steeds meer onwenselijk gedrag naar voren komen. Sociale problemen kunnen hierdoor ontstaan, maar ook de motivatie van een kind zal sterk afnemen. Het kind roept dan te pas en te onpas dat het saai is, dat ze zich verveelt en dat niemand hem/haar leuk vindt. De ouder gaat proberen om het leven voor het kind aangenamer en ‘gelukkiger’ te maken, omdat je niet graag je kind ongelukkig ziet. Overcompenseren, beschermen en zelf antwoord geven voor een kind is dan het gedrag wat de ouder laat zien. Er wordt een kind een vraag gesteld en voordat het kind antwoord kan geven, beantwoordt de ouder de vraag. De buikspreek-ouder is dan geboren. Je ziet dat het kind nog ongeïnteresseerder wordt en de communicatie moeilijk verloopt.
Als een kind respectloos gedrag vertoont, krijgt het kind de mogelijkheid en de ruimte om dit te laten zien. Als ouder ben je een spiegel voor de kinderen en daarom is het goed om van tijd tot tijd even kritisch naar je eigen gedrag te kijken
Kijk of je de bovenstaande gedragingen zelf laat zien aan je kinderen en besluit dan wat je met deze blinde vlek wil doen. We kunnen met z’n allen de maatschappij steeds weer een stukje mooier en respectvoller maken door kritisch naar onszelf te kijken. Niet voor niets zegt men: ”Verbeter de wereld, begin bij jezelf. ”
De maatschappij zijn immers wij.
Deel je mee?